آیا میدانستید که تاریخچه تنباکو به قرنها پیش از مصرف سیگار برمیگردد؟ در زبان ایرانی، کلمه «تنباکو» از زبان اسپانیایی گرفته شده است.
این کلمه در زبان اسپانیایی «tabaco» تلفظ میشود و از ریشه «taba» گرفته شده است که به معنای «دود» است؛ بنابراین، «تنباکو» به معنای گیاه دود کننده است.
اولین باری که این کلمه در زبان فارسی ثبت شده است، در قرن شانزدهم میباشد. در آن زمان، کریستف کلمب و همراهانش از آمریکا برگهای خشکشده تنباکو را به اروپا آوردند و این گیاه به سرعت در اروپا محبوب شد.
همچنین کلمه «تنباکو» به زبانهای دیگر اروپایی نیز راه یافت و در بسیاری از زبانهای جهان از جمله فارسی، عربی، ترکی، و چینی استفاده میشود.
تاریخچه تنباکو به هزاران سال پیش برمی گردد. گیاهی که تنباکو از آن گرفته میشود، Nicotiana tabacum، بومی قاره آمریکا است و قرنهاست که توسط مردم بومی این منطقه برای مصارف مختلف استفاده میشود.
تنباکو برای اولین بار توسط مردم بومی در قاره آمریکا برای اهداف دارویی و تشریفاتی کشت و استفاده شد. آنها اغلب تنباکو را دود میکردند یا برگهای آن را میجویدند و از آن در مراسم مذهبی استفاده میکردند. استفاده از تنباکو در سراسر قاره آمریکا گسترش یافت و فرهنگهای مختلف، روشهای منحصر به فرد خود را برای مصرف آن داشتند. هنگامی که کاشفان اروپایی در قرن پانزدهم وارد قاره آمریکا شدند، با تنباکو مواجه شدند و آن را به اروپا بازگرداندند.
استفاده از آن به عنوان یک ماده مخدر تفریحی، به ویژه به صورت سیگار کشیدن، به سرعت در سراسر اروپا گسترش یافت. در قرن هفدهم، تنباکو به یک کالای بسیار ارزشمند و محرک اصلی تجارت بینالمللی تبدیل شد. کشت تنباکو به دلیل محبوبیت و اهمیت اقتصادی به نقاط مختلف جهان از جمله آفریقا، آسیا و خاورمیانه گسترش یافت.ایجاد مزارع تنباکو در قاره آمریکا منجر به تجارت برده در اقیانوس اطلس شد، زیرا برای پاسخگویی به تقاضای فزاینده به نیروی کار نیاز بود. در قرن بیستم، خطرات سلامتی مرتبط با مصرف دخانیات شناسایی شد و تلاشها برای تنظیم و جلوگیری از مصرف دخانیات آغاز شد.
این امر منجر به شکلهای مختلفی از سیاستهای کنترل دخانیات، از جمله برچسبهای هشداردهنده روی بستههای سیگار، محدودیتهای تبلیغاتی و کمپینهای ضد استعمال دخانیات شد.
علیرغم تلاشها برای کاهش مصرف دخانیات، این ماده همچنان به طور گسترده مورد استفاده و بحثبرانگیز است و بحثهایی در مورد اثرات سلامتی، پتانسیل اعتیاد و پیامدهای اجتماعی آن ادامه دارد.
چه کسی برای اولین بار تنباکو را کشف کرد؟
۶۰۰۰ سال قبل از میلاد، بومیان آمریکا برای اولین بار شروع به کشت گیاه تنباکو کردند. این اتفاق باعث شد که تاریخچه تنباکو به عنوان یکی از محصولات مهم تجاری در آمریکا شناخته شود و قبایل بومی آمریکا تنباکو را در مراسم مذهبی و به منظور اهداف دارویی استفاده میکردند.
این گیاه برای خواص دارویی آن مورد توجه قرار گرفت و در تمام طول تاریخ، به عنوان یک ماده معروف در طب سنتی استفاده شده است.
در سال ۱۴۹۲، کریستف کلمب برای اولین بار با برگهای خشک شده تنباکو آشنا شد. این برگها به او توسط سرخپوستان آمریکا به عنوان هدیه اهدا شدند.
این رویداد باعث شد که تنباکو به سرعت در اروپا شناخته شود و به عنوان یک کالای قیمتی و تجاری در تجارت جهانی مورد استفاده قرار گیرد.
در نتیجه، با تجارت جهانی تنباکو، صنعت تنباکو در آمریکا به تدریج شکوفا شد و تأثیر گستردهای در اقتصاد و فرهنگ آمریکا داشت.
چه کسی برای اولین بار تنباکو را نام گذاری کرد؟
Nicotiana rustica و Nicotiana tabacum هر دو جنسی از گیاه تنباکو هستند و برای اولین بار توسط گیاهشناس سوئدی Carolus Linnaeus در سال ۱۷۵۳ نام گذاری شدند.
تنباکو یک گیاه است که در دسته Solanaceae قرار دارد که به نام خانواده گیاهی سیبزمینی نیز شناخته میشود. جنس تنباکو شامل گونههای مختلفی است که برای مصارف مختلف مورد استفاده قرار میگیرد. Nicotiana rustica و Nicotiana tabacum دو گونه شناخته شده از این جنس هستند که بیشتر برای تهیه سیگارها و تنباکوی قلیان استفاده میشوند.
ظهور تاریخچه تنباکو در ایران
نخستین بار مشاهدهی تاریخچه تنباکو در ایران به قرن ۱۷ میلادی بازمیگردد. احتمالاً تنباکو در این دوره توسط تاجران اروپایی وارد ایران شده است.
در زمان حکومت قاجار، تنباکو به عنوان یک محصول کشاورزی مهم محسوب میشد و به صورت گسترده در ایران کاشته میشد.
اما در دهههای اخیر، به دلیل مخارج و شرایط خاص کشاورزی، تولید تنباکو در ایران به صورت قابل توجهی کاهش یافته است.